การปล่อยวาง โดยธรรม
อาการปล่อยวาง เปรียบเสมือนการไม่ยึดจับ และวางลงบนพื้นที่ที่ปลอดภัย ไม่ก่อให้เกิดการเสียหายต่อสิ่งที่วางนั้น และยังรวมไปถึงอาการของการไม่ห่วงหรือกังวลกับสิ่งของนั้นอีก พร้อมจะเดินก้าวไปข้างหน้า โดยไม่ต้องกลับมาคิดถึงสิ่งของนั้นจะเสียหายหรือเป็นอันตรายเปรียบเสมือนได้จัดการของสิ่งนั้นไปเรียบร้อยแล้วในระดับหนึ่ง ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นสิ่งที่ดี สิ่งที่เลว หรือสิ่งที่ไม่ดีไม่เลว ไม่มีความอยากได้ใคร่ครองในสิ่งนั้นแล้วชั่วขณะ หรือถาวร