การปล่อยวาง โดยธรรม


อาการปล่อยวาง เปรียบเสมือนการไม่ยึดจับ และวางลงบนพื้นที่ที่ปลอดภัย
ไม่ก่อให้เกิดการเสียหายต่อสิ่งที่วางนั้น 
และยังรวมไปถึงอาการของการไม่ห่วงหรือกังวลกับสิ่งของนั้นอีก 
พร้อมจะเดินก้าวไปข้างหน้า  โดยไม่ต้องกลับมาคิดถึงสิ่งของนั้นจะเสียหายหรือเป็นอันตราย
เปรียบเสมือนได้จัดการของสิ่งนั้นไปเรียบร้อยแล้วในระดับหนึ่ง 
ไม่ว่าสิ่งนั้นจะเป็นสิ่งที่ดี สิ่งที่เลว หรือสิ่งที่ไม่ดีไม่เลว
ไม่มีความอยากได้ใคร่ครองในสิ่งนั้นแล้วชั่วขณะ หรือถาวร